Marcs inzet voor het goede doel begon nadat een ziekte werd vastgesteld bij hem. “In 2002 ontdekten dokters bij een onschuldige bloedcontrole toevallig dat ik een kwaadaardige aandoening in het beendermerg heb. Gelukkig is het geen agressieve vorm en is alles nu onder controle.” Toen kwam de klik. Marc wilde niet zitten piekeren en nam zelf initiatief: “Mijn keuze was snel gemaakt. Ik wilde iets doen voor de samenleving en mij inzetten voor de medemens. Door zelf ziek te zijn, werd ik in de richting van de gezondheidszorg gedreven. Zo ontstond en groeide mijn engagement voor verschillende initiatieven. Ik begon als vrijwillige chauffeur bij De Branding in Heule, Sint-Carolus en Pottelberg.”

Van het ene kwam het andere. In 2013 vroeg advocate Lieve Maes of Marc als vrijwilliger wou meewerken bij de Stichting tegen Kanker Levensloop. “Een paar jaar later kreeg ik, tijdens de loopwedstrijd Sigarun in Zwevegem-Knokke, de vraag van huidig Levensloop-voorzitter Eddy Sabbe om tot het bestuur toe te treden. Ik ben daar met enthousiasme op ingegaan. We organiseren dit jaar de zevende editie van de Kortrijkse Levensloop”, gaat hij verder.

Marc is ook de bezieler van de Rostjesactie. Daarnaast klopt hij overal bij de handelaars aan om prijzen voor de tombola te verzamelen. “Levensloop is een toffe organisatie maar het vergt veel werk. Het is een jaar lang keihard werken.”

India

Maar daar stopt het engagement niet voor Marc Speybrouck. Hij is ook medewerker bij het kinderkankerfonds Koester UZ Gent, zetelt in het bestuur van Bruggenloop en verkoop plantjes voor Kom Op Tegen Kanker. Marc is ook actief als langafstandsloper. “Ik loop wedstrijden voor goede doelen. Onder andere De Sigarun in Zwevegem-Knokke, een 24-urenloop voor het goede doel, de wedstrijd voor de vereniging tegen borstkanker bij mannen en vrouwen Think Pink, de Bruggenloop en de Midzomerrun staan op mijn palmares.”

Naast zijn inzet in de ziekenzorgwereld is Marc bestuurslid bij DAAV, dat is een Kortrijkse vzw die zich inzet voor straatkinderen in India. “Omdat ik zelf geen kinderen heb, wou ik iets doen voor weeskinderen in het buitenland. Ik heb een kind geadopteerd uit India. Nu heeft de 12-jarige Riju Basak nog een toekomst in zijn land.” Ten slotte is Marc al zes jaar actief bij Zomer Van Overleie en is hij medewerker van de wielerwedstrijd Grote Prijs Marcel Kint in Zwevegem.

Aan stoppen denk de Krak van Kortrijk niet. “Zolang mijn gezondheid het toelaat, zet ik me in voor anderen. Het is mijn manier om van het leven te genieten.”

(Carlo Herpoel)

Had je het verwacht om Krak te zijn?

“Ergens wel, want ik heb mij volop gesmeten. Met een affiche en een flyer voerde ik samen met mijn echtgenote en vrienden een heuse campagne. Alle verenigingen waar ik in zit, begonnen spontaan hun achterban aan te spreken om te stemmen. De stemmen komen van overal. Ook Facebook is een krachtig medium.”

Gas terugnemen of volle bak verder?

“Ik krijg veel steun van vrienden die zich ook inzetten voor kanker. Mijn echtgenote, die in alles meeleeft, ondersteunt mij in mijn doen en laten. Ik geniet van de dankbaarheid en de appreciatie. Ik blijf me de komende jaren vol enthousiasme verder inzetten. Ik doe veel, heel veel zelfs, en ga nog veel doen.”

Zijn je schouders sterk genoeg om alles ook emotioneel te dragen?

“Het is zwaar om elke dag emotioneel bezig te zijn met kanker. Die confrontatie ervaar ik als heel indringend. Mensen met een kankerdiagnose denken dat ze dicht bij de dood staan. Maar tijdens de behandeling maken ze terug plannen en krijgen ze weer veerkracht. Dat geeft mij een boost om ook zelf verder te doen.”